Reundje Gimmert

Na het geweldige weekend de vorige week (nogmaals dank Daltons) in Montleban is het weer tijd om de bossen van de onze eigen regio te doorkruisen. Met 7 pompjes stonden we aan de startstreep. Jammerlijk niet met 8en want de leste van Dirkje is hem schijnbaar net te veel geworden. Om 02.34u was hij nog ut menneke want toen zou ie dur nog inne vatte, om 09.30u schitterde hij door afwezigheid. Ook Twantani komt er langzaam achter dat ie wa ouder wordt hij had zich helaas afgemeld um datie nie vurroit kwam, zittie te minste. Maar natuurlijk eist zo’n verhuizing ook wel enige energie. En de rest zal ook wel een reden hebben waarom er ze er niet waren. Maar niet getreurd met 7 vertrekken is op zich ook nog niet zo slecht. Na enig overleg werd er besloten om richting Gimmert te gaan, dus vertrokken we met onze voorzitter voorop naar het zandbos. Ik weet niet wat er met Henk aan de hand was maar die 37km van vorige week hebben hem goed gedaan. Hij schroefde het tempo aardig op, het lag zo hoog dat een aantal pompjes de onverwachte haakse bocht die Henk genomen had niet gezien hadden en zo rechtdoor fietste. Maar zoals altijd werd er op elkaar gewacht voordat we naar Bakelsbos gingen en met 7en fietste we lekker langs Berkendonk. Om via het stukje bos op de route te schieten om er na een paar honderd meter weer vanaf te gaan om de steile burg over de Wolfsputterbaan te beklimmen. Je merkte wel dat de hoogte stage goed gedaan had want zonder enig horten of stoten kwam een ieder gemakkelijk boven. Met een iet wat aangepaste snelheid reden we door de wijk en schoten daarna het bos weer in. Voordat we verder richting Gimmert gingen werd er eerst nog ff een korte pauze ingelast voor een hapje en een drankje. Hop hop de fiets wir op en gas erop. Henk draaide de gaskraan weer open en met een grote stofwolk achter ons aan legde we de routes af. Gho wa ging ut schön en voordat we het wisten hadden we er al weer 40km op de teller staan. Nog ff een stukje bochten werk afwerken en dan via de harde weg richting Deurne. Nu weten we ook waarom Henk de hele route zo’n haast had hij wou smiddag naar SV Deurne gaan kijken en dat was nog een klein uurtje rijden. Vandaar dat hij en Fred het bochtig stukje hebben overgeslagen en al richting huis fietsen. Met de 5 overgebleven pompjes reden we onder leiding van Jan vd H in een moordend tempo van 35km/u naar Deurne. In Deurne aangekomen reden we over het terras naar huis toe. Thuis aangekomen prijkte er toch weer een kleine 52km op de teller.
Met sportieve groet,
Casper