Sow, wat een potje bier in het vooruitzicht wel niet met een mens kan doen. Bij aankomst bij de Ullekesnest wisten we niet wat we zagen een bijna voltallige fietsselectie (10 pompjes) stonden te poppelen om te gaan vertrekken. Omdat Jan vd H gebeld had dat ie met een slappe (band) stond, werd er eerst langs hem gefietst, er werd zelfs geopperd om maar meteen bij Jan aan het gerstenat te gaan maar daar stak onze voorzitter een stokje voor. En zo was het dat we met 11 man sterk vertrokken. Met onze nestor voor op gingen we via het wandelpad bij het Rijtven via de Rakt richting reundje Helmond. Zoals je wel kunt zien denkt Fred dat alles geoorloofd is vandaag, fietsen over een wandelpad dus waarom dan maar niet tegen de richting in over de Heuvels bij Berkendonk. Gelukkig kwam we geen tegenliggers tegen, uitgezonderd Henk die de zaak aan het sch..ten wil brengen. Bij het startpunt van reundje Helmond aan te zijn gekomen werd de gebruikelijke lunchpauze ingelast. Maar schijnbaar duurde die voor Dirkje te lang, hij was nie te houden. Als eerste stoof ie de route op en nonchalant werd er op gereageerd loat um mer die halen we zo wel weer in. zo gezegd zo gedaan werd er jacht op Dirk gemaakt. En idd langzaam aan werd ie bijgehaald. Maar zoals we gewend van hem zijn zal ie er alles aan doen om vooraan te blijven fietsen. Een bochtje overslaan of een lusje afsnijden zijn dan zijn gebruikelijke wapens, zo ook vandaag. Maar tegenwoordig is Dirk niet meer de enigste, Jan vd H had vandaag ook een messenset in zijn fiestjack gestoken. Maar dit geheel terzijde. Op het eind van de route werd de schade opgemaakt. Er waren erbij die Dirk in een ronde wel 3x hebben ingehaald en maar nipt voor Dirk eindigde. Tja ut blie een mirakel dat hij overal de weg weet, ons Dirkje, ons buikje, mer ut zijn niet ONZE (tuimel)punten Dirk die mag je lekker zelf houden. Nadat we een collega biker geholpen hadden met zijn slappe tube gingen we nog ff naar Vlierden toe. Daar werd de gaskraan stevig open gedraaid, het tempo lag erg hoog. Zo hoog zelfs dat Twan er stil van werd en dat wil wa zeggen. Maar dat het wel goed zit met zijn conditie dat blijkt wel dat hij een zeer korte hersteltijd heeft. Want binnen de 5 sec dat ie stil stond begon het gezever weer. Zo nu naar het beloofde bierke, met 10en gingen we naar Jan, helaas was Twan verhinder (moest naar de IKEA). Omdat het nog steeds zo’n lekker weer was, konden we in het laatste weekend van september nog lekker buiten zitten, en lieten we ons te goed doen aan een koud duits warsteinerke. Nadat de kleine 100 bitterballen op waren werd het tijd om huiswaarts te keren en ons op te gaan maken voor het Leegpompjeroute 3 die de volgende week op het programma staat. Tis te hopen dat de weergoden ons dan ook zo goed gezind zijn.
Sportieve fietsgroet
Casper