Zondag 16 oktober 2016
Er was voor vandaag geweldig fietsweer voorspeld, een kleine 18grd met een heerlijk zonnetje, dus daar kon het niet aan liggen. Bij de Ullekesnest aangekomen hebben de meeste pomjes er ook zo overgedacht, 9 man sterk stonden te popelen om te gaan. Er werd gekscherend al de vraag gesteld “ wor is ut bierdrinken” want ja, het is normaal altijd wat drukker als er een gerstenat in het verschiet is. Zelfs ons buikje was van de partij terwijl hij niet hellemaal fit was. Na een korte vergadering over waar we naar toegingen, werd er koers gezet richting Liessel. Gelukkig had het wat geregend zodat we eens een keertje niet hoeven te stofhappen, want wat was het voortaan droog in de bossen. In een aangepast tempo ging het lang gerekt lint pompers over de singel track. Jan vd H plaatste zelfs de mooie opmerking: dat ziet er goed uit zo’n grote groep bikers achter elkaar door het bos. Had was wel goed opletten op de route want het was verraderlijk glad na de regenval of kwam het toch door de banaan die op de route lag?? Maar gelukkig gleed er niemand over uit. En kwamen we allemaal ongeschonden aan bij ons vast rustpunt. Na het nuttigen van een hapje en drankje gingen we naar Vlierden om daar eens te gaan kijken of de regen ook het pad verbeterd heeft. En wat denk je…… er stonden daar zelfs al een paar kleine plasjes op het pad. Ut begint er weer op te lijken dat we eindelijk van de stoffige routes af zijn. Nadat we bij het eindpunt van Vlierden aangekomen waren wou Dirk de handdoek in de ring gooien voor vandaag, hij had het gehad. Onze vurzitter heeft dan moeten praten als brugman om hem toch zover te krijgen dat ie mee naar het Zandbos ging. Daar aangekomen kregen van onze mecanicien Erwin te horen dat we op ons eigen tempo de route naar het eindpunt konden vervolgen. Dus in een relax tempo gingen onder aanvoering van Bert naar het einde. Maar schijnbaar is ons relax tempo toch wat hoger dan menig MTBer want we haalde er links en rechts toch nog wel wat in. Dat Bert een militair is dat kwam nu naar boven, via een alternatieve route of de route was onder de druk van het vele bosbouw verdwenen, we fietste door een gebied waar een sluipschutter van ging glunderen. Takken, bomen en stuiken lagen over de paden heen, ut leek wel een oorlogsgebied. Wat een grote ZONDE van de mooie bosgebieden “dur blie niks mer van over”. Maar ja ut zal toch wel ergens goed voor zijn, deze grote uitdunning van de bossen. Nou toen we weer eenmaal het pad gevonden hadden konden we de lekker doortrappen naar het einde. Daar waar ons een welkome verassing te wachten stond. Was het niet dat Frank en Toon de pad aan het harken waren dan was het wel de 2 hangtafels die midden in het bos voor ons gereserveerd waren. Er was aan alles gedacht…. Een lekker koud bierke, chippie en nötjes…. GE-WEL-DIG. Ook had Erwin nog een kleine attentie voor ons alle, een gemakkelijk stukske gereedschap voor de mtb. Voor de gene die zijn fietsbeheersing wou laten zien was er een uitdaging, al fietsend een blikje van de grond pakken. Dit was toch lastiger dan we verwacht hadden. Alleen Erwin lukte dit, al was Twanneke er verrekkes dicht bij. Nadat het laatste pilske op waren we weer een ervaring rijker. Heren bedankt voor deze schonne afsluiter.
sportieve fiets groet Casper