Wat een foto kan doen…..

Zondag 7 mei 2017
Nadat we vorige week bij Fred hebben geborreld en daar met 11 man aanwezig waren denk je ut zal wel tegenvallen de opkomst vandaag want er lag geen versnapering in het verschiet. Maar door ons dagelijks bestuur werd hier goed op ingespeeld, en op de zaterdagmiddag werd er door hen een foto van een overvolle koeling met het wel bekende Gerstenat op de app gezet. Hierdoor wilde men verwarring scheppen dat er wederom gebierelierd moest worden…… het was voor hen natuurlijk de vraag of het zou werken. Wat denk je, met 10 man (9 pompjes, waaronder Marcel en Richard de broer van) stonden we om 9.30u te popelen om te kunnen vertrekken. Dus wat dat betreft was de eerste opzet geslaagd. Na een korte vergadering over welke kant we op zouden gaan, was het dan eindelijk zover en iets over half 10 klikte we de schoenen in de pedalen om voor een mooi rondje te gaan. Over de weg nog gezellig met elkaar wat bijbeppen, want gezelligheid staat bij ons voorop. Maar eenmaal in het bos gingen alle remmen los en was onze vurzitter nie mer te houden. Als een bezetene schoot hij er van door, het leek wel of hij door een haas gedekt was. Er klonk al gauw, Och laat hem maar even tot hij uitgeraasd is. Bij het bekende bankje van de Rammelende werd er even gestopt want we waren er eentje kwijt en wel Wertsel. Zou hij dan toevallig tuimelpunten gehaald hebben? Maar volgens eigen woorden en dat moeten we dan maar aannemen was dat niet het geval. Hij had een hoop gras tussen zijn tandwielen zitten en daar door ging het niet meer rond, tenminste dat was zijn verklaring. Nu we toch stil stonden gaf dit Erwin de gelegenheid om even zijn fiets uit elkaar te halen en te voorzien van een kleine service beurt. Zo nu alles weer bij elkaar en in elkaar zit konden we weer verder en wel richting de route Dennendijk en hierna togen we via het stukje bos parallel aan de Heesakkerweg naar de Dijkstraat in Asten om hier de route van Asten weer op te pikken. Vandaar uit gingen we weer richting Liessel om de route daar op te gaan en dan was het weer mooi geweest. Helaas ging onze Nestor hier niet meer mee heen. Dus onder aanvoering van Twantani werd er nog eens aan de spreekwoordelijke gashendel getrokken. Echter door het nemen van een te ruime bocht, waardoor Caspertje mooi binnendoor kon steken en daar door de koppositie in handen kon nemen ging het in een rap tempo richting het einde toe. Moe maar voldaan konden op onze km-teller terug kijken dat we er weer een kleine 50 hebben weg getrapt. Op naar de volgende week, echter dan zal ik i.v.m. een brunch (Moederdag) er niet bij zijn.
Met sportieve fietsgroet Casper