"www.leegpompje.nl"

Woensdag 23-11-2016

Nadat we op maandag door Jan v.d. H werden uitgenodigd om samen met hem en z’n lempke te gaan biken waren er een paar enthousiast geworden. Natuurlijk hou je in het achterhoofd wel dat er altijd wel iemand afvalt i.v.m. met een dubbele afspraak. Maar je gaat er natuurlijk niet vanuit dat dat de organisator van deze avond rit zelf is?!?! Volgende keer beter in de agenda kijken Jan. maar niet getreurd om 18.45u waren er dan toch 4 pompjes die het wel aandurfde om in het donker het bos in te gaan. Frankie, Erwin, Patrick en Casper (Mark) schoten als een grote lichtbundel door het Ullekesnest naar het Liessels bos, um daar lekker relaxed un klain reundje te gaan doen. Maar als je dan eenmaal op de singeltrack zit dan komt er wat los en langzaam aan ging het tempo omhoog. Degene die al eens in het donker gefietst hebben weten dat je dan extra alert moet zijn met wanneer je een bocht aan moet snijden, of niet Patrick??? Het kwam dan ook af en toe voor dat de gesteldheid van de grond langs de track getest werd. Als een ware lichtslang gleden we over het parcours tot dat daar in eens abrupt    (maar dan ook letterlijk) een stokje voor gestoken werd. Met een hoop kabaal gevolg door een sierlijke koprol over het stuur heen stapte Frankie af. Dus toch maar even kijken of er geen blijvende schade is opgelopen, op een dekje in zijn ego na was er gelukkig niets aan de hand en konden we onze tocht weer vervolgen. Km na Km legde we verder zonder kleerscheuren af en kwamen we moe maar voldaan weer terug bij het bankje waar onze avondrit was begonnen. Tevreden keken we terug op een lekker ontspannen klain reundje, dus nu weer langzaam aan klaar maken voor de zondag.

 
Met sportieve fietsgroet,
Casper

Zaterdag 29-10-2016

Nu bijna iedereen een lempke hi, kenne we ok saovends goan Biken. Marc heeft het vorig jaar ook al mee gedaan aan deze avondrit en stelde voor om ook dit jaar te gaan. Met 5 pompjes en de buurman vertrokken we om 18.30u vanuit de schönste stroat van de Hei richting manege Heijligers. We gingen al mooi op tijd want er werd een groet opkomst verwacht. Achteraf bleken er 450 man/vrouwen aan de tocht hebben mee gedaan. Onderweg naar Asten toe kwamen we dan ook al diverse bikers tegen die ook aan de tocht mee gingen doen. Na dat we ons allemaal hadden ingeschreven konden we aan ons avontuur beginnen. Via harde en onverharde wegen kruiste we kriskras door Asten en Asten Heusden. Onderweg kwamen we diverse obstakels tegen die overwonnen moesten worden, zoals de oplegger bij de firma Cogas. Ook ging de tocht door diverse panden, zo reden we o.a door de manege, een kas, de brandweerkazerne en een metaalbedrijf. Ook langs de route was het op diverse plaatsen feest, hier hadden de buurtgenoten wat verlichting opgehangen en wat vuurkorven aan gestoken. Dit was voor de fietsers zeer sfeer verhogend. Nadat we de buiten rijbak bij manege Heiligers voor de 2de keer getrotseerd hadden kwamen we aan bij de eindstreep. Moe maar voldaan hingen we ons stalen ros aan de daar voor bestemde fietsen stalling. En konden we naar de kantine voor een welverdiend koud gerste nat. Maar zoals ons betaamd kunde op een been niet staan dus volgde er nog een paar meer. Rond de klok van 22.15u werd het tijd om weer richting Deurne te gaan en konden we terug kijken op een geslaagde fietstocht, een echte aanrader voor een ieder. Ik zeg we gaan volgend jaar weer en dan met z’n alle?!?!
Met sportieve fietsgroet,
Casper

Zondag 23 oktober 2016
BRRRR….. wa is da wennen, om weer voor het eerst te verzamelen bij de Ullekesnest als het kwik de nul bijna aantikt. Of dit de reden was dat er maar 6 pompjes aanwezig waren weet ik niet. We weten dat Patrick en Frank hun jaarlijks weekendje familie en vis hebben en dat Marc in de lichtstad is gaan fietsen. Onze vurzitter gaf aan dat ie een griepje onder de leden heeft en daarom onder de wol bleef liggen en Dirkje zal wel gedacht hebben dat het afgelast zou worre!! Tis gin voetbal Dirk dus ut giet oan. Maar niet getreurd we gingen dan toch op pad. We hebben nog even gewacht tot 9.35u maar het zag er naar uit dat we met 5 man vertrokken. Maar wat was dat…. vanuit de mist doemde ineens Jan vd H op. De man die altijd het grootste woord heeft van mannen ben gewoon op tijd zodat we tijdig kunnen vertrekken sloot nu zelf om 9.37u als laatste bij ons aan.  Omdat ze aan het spoor aan het werken zijn en er in Helmond een tocht was werd er koers gezet richting Liessel. De route lag er spik en span bij, GROTE dank hiervoor aan alle vrijwilligers die dit gefikst hebben. Nadat we op de Hazeldonk de route hebben verlaten gaan we richting Harrie segment. Voor ons zagen we nog net de rammelende ook richting Asten gaan. Het pad langs de snelweg was wederom zwaar. Het was zo zwaar dat Jan een alternatieve route koos over de maisplak, achteraf de verkeerde keuze. Hij kwam vast te zitten in het zware zand en al klunend legde hij het laatste stuk af. Dat het zwaar was dat had ik al gezegd, het was zelfs zo zwaar dat Twantani stil was onder het fietsen. En dat wil wat zeggen. Nadat we de schaft er op hadden zitten schoten we de route van Asten op om deze eens een keertje in zijn geheel te doen. Althans sommige dan, want wat blijkt ook hier kennen Fred en Jan de weg. Ze stonden als eerste op het einde te wachten, althans Fred. Wat Jan betreft hij zat in het begin in de achterste gelederen en ineens zat zagen en hoorde  we hem met een hoop kabaal voor ons uit het struikgewas klauteren. Wa was da Jan?????? war de van oew fiets getuimeld!?!? Maar voordat iedereen aangesloten was had ie het bewijs materiaal al van zijn kleding geveegd, maar helaas toch gesnapt. Zo nu weer terug naar Liessel om daar de route verder af te maken. Erwin ging voor op en ik dacht ik zal de zaak eens op butsen en met een gepaste snelheid reed ik voorbij. Had zeker verwacht, dat duurt niet lang voordat ze weer in mijn nek zitten te hijgen maar hoe vaak ik ook omkeek er was niets of niemand te speuren. Totdat we he nieuwe stukje Liessel in gingen toen zat Bert ineens achter me. En zo snel ie bij me was zo snel was ie ook weer verdwenen. Ik hield de vaart er lekker in. En wat denk je op het laatste rechte pad zat Jan weer ineens achter me samen fietsen we naar het bankje om daar op de rest te wachten. Moe maar voldaan kunnen we wederom terug kijken op een mooie tocht.
Ps even een vraag, Wie gaat er zaterdagavond in Asten biken???

Sportieve fietsgroet
Casper

Zondag 16 oktober 2016

Er was voor vandaag geweldig fietsweer voorspeld, een kleine 18grd met een heerlijk zonnetje, dus daar kon het niet aan liggen. Bij de Ullekesnest aangekomen hebben de meeste pomjes er ook zo overgedacht, 9 man sterk stonden te popelen om te gaan. Er werd gekscherend al de vraag gesteld    “ wor is ut bierdrinken” want ja, het is normaal altijd wat drukker als er een gerstenat in het verschiet is. Zelfs ons buikje was van de partij terwijl hij niet hellemaal fit was. Na een korte vergadering over waar we naar toegingen, werd er koers gezet richting Liessel. Gelukkig had het wat geregend zodat we eens een keertje niet hoeven te stofhappen, want wat was het voortaan droog in de bossen. In een aangepast tempo ging het lang gerekt lint pompers over de singel track. Jan vd H plaatste zelfs de mooie opmerking: dat ziet er goed uit zo’n grote groep bikers achter elkaar door het bos. Had was wel goed opletten op de route want het was verraderlijk glad na de regenval of kwam het toch door de banaan die op de route lag?? Maar gelukkig gleed er niemand over uit. En kwamen we allemaal ongeschonden aan bij ons vast rustpunt. Na het nuttigen van een hapje en drankje gingen we naar Vlierden om daar eens te gaan kijken of de regen ook het pad verbeterd heeft. En wat denk je…… er stonden daar zelfs al een paar kleine plasjes op het pad. Ut begint er weer op te lijken dat we eindelijk van de stoffige routes af zijn. Nadat we bij het eindpunt van Vlierden aangekomen waren wou Dirk de handdoek in de ring gooien voor vandaag, hij had het gehad. Onze vurzitter heeft dan moeten praten als brugman om hem toch zover te krijgen dat ie mee naar het Zandbos ging. Daar aangekomen kregen van onze mecanicien Erwin te horen dat we op ons eigen tempo de route naar het eindpunt konden vervolgen. Dus in een relax tempo gingen onder aanvoering van Bert naar het einde. Maar schijnbaar is ons relax tempo toch wat hoger dan menig MTBer want we haalde er links en rechts toch nog wel wat in. Dat Bert een militair is dat kwam nu naar boven, via een alternatieve route of de route was onder de druk van het vele bosbouw verdwenen, we fietste door een gebied waar een sluipschutter van ging glunderen. Takken, bomen en stuiken lagen over de paden heen, ut leek wel een oorlogsgebied. Wat een grote ZONDE van de mooie bosgebieden “dur blie niks mer van over”. Maar ja ut zal toch wel ergens goed voor zijn, deze grote uitdunning van de bossen. Nou toen we weer eenmaal het pad gevonden hadden konden we de lekker doortrappen naar het einde. Daar waar ons een welkome verassing te wachten stond. Was het niet dat Frank en Toon de pad aan het harken waren dan was het wel de 2 hangtafels die midden in het bos voor ons gereserveerd waren. Er was aan alles gedacht…. Een lekker koud bierke, chippie en nötjes…. GE-WEL-DIG. Ook had Erwin nog een kleine attentie voor ons alle, een gemakkelijk stukske gereedschap voor de mtb. Voor de gene die zijn fietsbeheersing wou laten zien was er een uitdaging, al fietsend een blikje van de grond pakken. Dit was toch lastiger dan we verwacht hadden. Alleen Erwin lukte dit, al was Twanneke er verrekkes dicht bij. Nadat  het laatste pilske op waren we weer een ervaring rijker. Heren bedankt voor deze schonne  afsluiter.

 
sportieve fiets groet Casper

Tis maar goe dat we vorige week de groepsfoto gemaakt hebben en niet vandaag, want anders zouden er veel niet opstaan. Waar we de vorige week nog met 15ën waren, waren we vandaag maar met 5ën. Gisteren bleek het al dat we diverse afmeldingen hadden, de inne moest werken, nun andere ging naar Twente en dan hadden we er ok nog un par die moeste zuipen en durum een snipperdag hadden aangevraagd, en oja ok nog inne die al meende da ut poase was (of nie marc). Toen van morgen ook nog onze vurzitter besloot um un reundje over de weg te goan bleven we mer mi vijven over. Mer da makt ut plezier er nie minder om. Onder aanvoering van Erwin, gevolgd door Fred, Patrick, Jan vd H en ikke (Mark) reden we richting Liessel. Het ging vanaf het begin al op een aardig tempo, het lag al zo hoog dat onze Nestor moeite had om bij te benen. Op de Hazeldonk gingen we uit de route en reden naar Harrie’s segment (tussen Liessel en Neerkant). Daar aangekomen kwamen we er al gauw achter dat de regen van afgelopen nacht de grond niet bereikt had, gho wat was het daar loszand. Al ploeterend kwamen we aan bij onze vast rustplek, we waren toch wel wat bezorgd om Fred want na ong. 16km zat ie al helemaal stuk. Maar nu kwam de aap uit de mouw, hij heeft de afgelopen week 3 dagen moeten werken en ja als je dat niet meer gewend bent gaat dat niet in de koude kleren zitten. Of zou het toch aan de andere puffer liggen??? Maar Fred gaf aan dat het wel ging en graag met ons mee wou blijven fietsen. We spongen weer op het stalen ros (Erwin uitgezonderd dan, da fietske is van kunststof) en gingen richting Asten. Hoppa dur ging ut wir heen en met een grote stofwolk (want het is nog steeds krukdroog) achter ons aan betraden we de paden in Asten. Vandaar uit richting Ommel om op het bankje nog wa inspirat(ion point)ie op te doen over de nachtelijke escapades van Wertsel (als konijn, hoe verzin je het). Oei ut is al wir 11.15u dus dan maar langzaam aan richting huis op aan. Maar nie vur da we nog un stukske Vlierden meegepikt hebben. Ook hier was het op sommige plaatsen wel erg los, waar door Jan een geheel alternatieve route nam. Dwars door de struiken door het hoge gras zou en moest er een stukje overgeslagen worden. En warempel het lukt hem ook nog, als een volleerd off road biker wist ie weer de pad te vinden. Bij het eindpunt aangekomen nog ff wa bij komen en toen naar de eikes. Eenmaal thuis aangekomen prijkte er toch maar weer mooi ruim 50km op de teller. Heren bedankt vur deze mooie route, wa ben ik blij dat ik vanmorgen toch maar ben opgestaan i.p.v. te blieven liggen. Lekker gefietst in heerlijk weer en weer zo fit als een hoentje ondanks het gerstenat van gister avond.
Sportieve fietsgroet
Casper