16 mei 2016,
“UN KLAIN REUNDJE”
Of het aan het weer lag of omdat er weer een gerste nat in het vooruitzicht was weet ik niet maar vandaag met 8 man sterk op pad. Ook nog 2 man (Marc en Erwin) gingen biken, maar zij gingen elders hun fietskunsten vertonen. Dus op een gewone 2de pinksterdag waren we in totaal met 10 van de 15 op pad. Zoals gewoonlijk verzamelde we weer rond de klok van half 10 bij de Ullekensnest, daar waar het strijdplan van de dag gesmeed werd. Vanuit het Vreek klonk het zoals gewoonlijk “UN KLAIN REUNDJE”. Ja want we moesten op tijd terug zijn bij Frankie, want anders werd het bier warm. Warm was het in begin van de tocht niet, al dacht Twantani er anders over. Zijn witte afgetrainde (geschoren, althans op het einde van de middag) benen prijkte trots onder zijn korte fietsbroekie. Hij had zich enigszins verkeken op de zonnestralen. Dus ging Twan vandaag mee onder het motto: nie lulle mer trappe, ander krieg ik het koud. We gingen via het leisselsbos richting de hutte. Daar waar het tempo hoog lag, en dat met verradelijke bochten. Dit kon niet goed blijven gaan en wa denkte, met een mooie schuiver zat Smetske langs de fiets. Mer zo vlug als dat ie onderuit schoof, zo snel zat ie wir op de fiets. In de hoop dat niemand het gezien had, HELAAS. Door deze schuiver was ie schijnbaar het spoor bijster, want het vertrouwelijke rustbankje wist ie niet te vinden. Het gehele stuk bos werd doorkruist, met het gevolg dat er van alle kanten leden van het leegpompje het bos uitkwamen. Behalve “good old” Fred, die was wel rechtstreeks naar het bankje gefietst. Daar waar we na een paar minuutjes gezamenlijk wat konden eten en drinken. En ff bijkomen van de indrukken van onderweg. Dat de koers tot op heden hard was dat zag je wel aan de al vermoeide koppies. Het was schijnbaar zo vermoeiend geweest dat zelfs stilstaan moeilijk was (of niet Patje!!!!). Wij noteren 2, voor Smetske. Na de schaft togen we via Asten richting Ommel, om tussendoor ff een blokje om te doen bij de A67. Steil bult af de grote kroten ontwijken om een stukje verder de zelfde steile bult weer op te stampen. Complimenten aan alle zonder kleerscheuren weer boven. Oei ut is al 11.30 en we zitten nog in Ommel, dus werd de gaskraan op het stukje harde weg opengedraaid. Want hop hop, gas dur op anders wordt ut bier lauw. Nog vlug ut leste stukske Vlierden meepikken en dan richting Frankie. Daar waar we na 50km rond 12.30u aankwamen.
Moe maar voldaan konden we terug blikken op “un schon klain reundje”
Rest me nog een ding Frank en Nancy, bedankt vur het natje en droogje.
Sportieve fietsgroet.
Casper
